درباره غیبت آخرین پیشوای برحق احادیث تابناكی وجود دارد، برخی از این روایات از ناحیة امام سوم است. امام حسین(علیه السلام) دربارة غیبت امام زمان(علیه السلام) می‌فرماید:
«لصاحب هذا الامر غیبتان، احدهما تطول حتی یقول بعضهم: مات و بعضهم قتل و بعضهم ذهب و لا یطّلع علی موضعه احد من ولی و لا غیره الا المولی الذی یلی امره؛(1)برای صاحب این امر دو غیبت است كه یكی از آنها آن قدر به طول می‌انجامد كه گروهی می‌گویند: (مهدی) مرده و برخی گویند: كشته شده و بعضی گویند: رفته است. احدی از دوستان و غیره، از اقامتگاه او آگاه نمی‌شود، جز خدمت‌گذاری كه متصدی امور اوست».
هم‌چنین می‌فرماید: « … له غیبة یرتدّ فیها اقوام و یثبت علی الدین فیها آخرون، فیؤذَوْن و یقال لهم: (متی هذا الوعد ان كنتم صادقین.) اما ان الصابر فی غیبته علی الاذی و التكذیب بمنزلة المجاهد بالسیف بین یدی رسول‌الله (صلی الله علیه و آله وسلم) ؛ (2) برای او غیبتی است كه گروه‌هایی در آن از دین برمی‌گردند و گروه‌هایی دیگر بر آیین خود استوار می‌مانند و در این راه آزارها می‌بینند. به آنان گفته می‌شود: این وعده كی واقع خواهد شد اگر راستگو هستید؟ آنان كه بر این آزارها و تكذیب‌ها صبر كنند، همانند كسی‌اند كه شمشیر به دست گرفته و در پیشاپیش رسول اكرم(صلی الله علیه و آله وسلم) جهاد می‌كند.
با توجه به این حدیث شریف، مشخص می‌شود كه آسیب‌های سختی در این زمان متوجه مسلمانان و شیعیان است كه بارزترین آنان، بی‌دینی و بد دینی است. اما اگر كسی دین‌اش را در این شرایط سخت حفظ كند، اجر و پاداش مهمی مانند مجاهدان زمان پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) دارد.
1. غيبت نعماني، ص171، ب10، ح5؛ عقدالدرر، ص 134.
2. كمال الدين، ج 1، ص 317، ب30، ح3؛ عيون الاخبار، ج 1، ص 18؛ بحارالانوار، ج 51، ص 133؛ معجم احاديث الامام المهدي4، ج3، ص184.
مؤسسه نورالییقین
مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی
