شرایط
شرایط به اموری گفته می‌شود که تحقّق ظهور، وابسته به وجود آن‌هاست و تا آ نها محقّق نشوند ظهوری در کار نخواهد بود.
علایم
علامت به معنی نشانه است و مراد از آن پیدایش پدیده‌ای است که با مقصود و مطلوب مرتبط بوده و آدمی را به سوی آن راهنمایی می‌کند. به عبارت دیگر مراد از علایم ظهور، آن دسته از حوادثی است که بر اساس پیش‌بینی پیشوایان معصوم، قبل و یا در آستانه‌ی ظهور واقع خواهد شد و تحقّق هرکدام نوید نزدیک شدن قیام حضرت (علیه السلام) را می‌دهد.
تفاوت علایم و شرایط
1- علایم فقط جنبه ی کاشفیت دارند، یعنی تحقّق آن‌ها کاشف این واقعیت است که ظهور نزدیک شده است ولی شرایط محقّقِ ظهور هستند، یعنی تا آن‌ها نباشند ظهور محقّق نخواهد شد.
2- علایم لازم نیست در یک زمان جمع باشند و می‌توانند یکی پس از دیگری تحقّق یابند، ولی شرایط باید در یک زمان جمع باشند تا پدیده‌ی ظهور، تحقّق عینی یابد.
3- علایم به طور پراکنده و بدون ارتباط با یکدیگر می‌توانند بروز کنند ولی شرایط به یکدیگر مرتبط اند.
4- علایم از بین رفتنی است ولی شرایط پایدار و باقی است.
5- علایم قابل شناخت بوده و معمولاً به وجود آن می‌توان پی برد ولی تحقّق بعضی شرایط چندان قابل شناخت نیست و نمی‌توان به وجود آن آگاهی حتمی و کامل داشت.
منبع: پایگاه اطلاع رسانی مهدویت
مؤسسه نورالیقین
مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی
